Żubrówka Palona

Nie będę ukrywał, że już od momentu pojawienia się na rynku Żubrówka Palona wzbudzała moją ciekawość. Głównie dlatego, że tego typu trunku żaden polski producent jeszcze nie wypuścił na rynek. Wiadomo, co u nas dominuje - czysta wódka, ewentualnie "cukrowe potworki", czyli wiśniówka/cytrynówka/malinówka, plus wódki żołądkowe. W większości przypadków średniej jakości, nadające się głównie na wypełniacz do drinków.
Tu pojawiło się coś świeżego - trunek na bazie whiskey, leżakowany w beczkach po nalewach wiśniowych. Nie pojawia się niestety informacja, w jakiej ilości/proporcji została użyta whiskey, ani informacja, jaki czas Palona spędziła w beczce. Nic nie wiadomo też o cukrze, karmelu, aromatach... Widać producent bardzo pilnuje tajemnicy, a z drugiej strony - pojęcie "napój spirytusowy" jest jak widać bardzo szerokie.
Oczywiście nie należy się oszukiwać i mieć zbyt wysokich wymagań - żeby Żubrówka Palona się sprzedała, musi być słodka, gładka, i w miarę bezproblemowo przejść przez gardło. Za 30 złotych nie kupi się boskiej ambrozji, ale może przynajmniej będzie ciekawie? Zapraszam dalej!

Pierwsze wrażenia po przelaniu Żubrówki - będzie gęsto i słodko.
Nos atakuje cała masa syropowatej słodyczy - bardzo wyraźnie dają o sobie znać wiśnie w likierze, czekolada mleczna i marcepan. Za nimi trochę schowana bourbonowa wanilia i dębina. Zapach jest intensywny, mocno atakuje nozdrza; mam wrażenie, że główny cel słodyczy to ukrycie alkoholu (jest wyczuwalny, ale nie przesadnie agresywny). No a przy okazji lubiącym słodycze na pewno pocieknie ślinka.
Po pierwszym łyku byłem nieco zaskoczony - spodziewałem się koszmarnej słodyczy, a jest ledwie bardzo słodko. Wbrew obawom - język nie przykleił się do podniebienia.
A tak bardziej serio - oczywiście słodycz dominuje od początku do końca. Wstęp to wiśnie w czekoladzie, połączone z bourbonem i odrobiną pestki. Potem dzieje się już niewiele - w miarę przepływania przez język coraz wyraźniejszy staje się alkohol, który w połączeniu z cukrem tworzy palącą i rozgrzewającą mieszankę.
Finisz to głównie wiśniowo - cukrowa słodycz, połączona z grzejącymi procentami.
Jakie więc wnioski na koniec? Zaskoczenia nie ma - miało być słodko, i było słodko. Ciekawych smaczków niewiele, alkohol jak na cenę trunku nie doskwiera zbyt mocno (ciekawe kryterium oceny swoją drogą, no ale takie są fakty), nie utrudniając zbytnio degustacji. Szkoda tylko, że nie ma w Palonej Żubrówce za bardzo czego poszukać. Ale jako trunek na imieniny cioci (czyli zamiennik wiśniówki lub advocata) sprawdzi się całkiem nieźle.