Cydr Lubelski

Gdyby przeciętnego obywatela naszego pięknego kraju zapytać, jaki owoc w nim rosnący (kraju, nie obywatelu) jest najbardziej popularny, zapewne bez wahania odpowiedziałby, że jabłko. I oczywiście jest to odpowiedź jak najbardziej sensowna. Pomijam oczywiście chwilowe zachwyty mocno sezonowymi owocami, i towarzyszące im narodowe debaty p.t. "jak drogie będą truskawki i czemu będzie ich tak mało", po czym wszystko jest dokładnie tak, jak w latach ubiegłych, nie ma żadnej klęski i kryzysu.
Wracając jednak do jabłek. W kraju znanym z wódki, w którym stale rośnie spożycie piwa, nikt nie przerabia na lekki napój alkoholowy najlepiej dostępnego i chyba najtańszego owocu. Czemu tak się dzieje? Przez masę utrudnień, jakie państwo stawia przed ludźmi, chcącymi rozpocząć produkcję. Wysoka akcyza (choć ta spadła), banderole, konieczność posiadania "koncesji" detalicznej nawet przy garażowej skali produkcji, plus jeszcze Sanepid. Nic dziwnego, że w kraju, który produkuje ogromne ilości jabłek, mamy ledwie kilku producentów cydru. Nawet gigant taki jak Carlsberg nie chciał się boksować z naszą rzeczywistością, i Sommersby w polskim wydaniu to piwo z aromatem jabłkowym, a nie sfermentowany sok jabłkowy.
Pojawia się jednak światełko w tunelu. Akcyza spadła znacząco, i powoli nadchodzi chyba "cydrowy boom". Udało mi się znaleźć cydr w normalnej cenie - bohater dzisiejszej degustacji kosztuje ledwie 9 złotych za litr. Całkiem uczciwie, szczególnie jeśli spojrzy się na cenę rywala - cydru Lajk (może on też stanieje?). Zatem po nieco długawym wstępie pora sprawdzić, co dostaniemy za tą cenę. Zapraszam dalej!

Cydr Lubelski prezentuje się całkiem nieźle - litrowa, zakręcana butelka (a więc nie trzeba od razu wypijać całości!), całkiem ładna, prosta etykieta - jest dobrze. Może nie wygląda tak ładnie, jak niektóre francuskie cydry, zamykane korkami, ale obciachu też nie ma.
Pora przejść do degustacji.
Zapach to zdecydowanie nie sztuczny aromat "zielone jabłuszko"! Są jabłka, prawdziwe jabłka, i to w dodatku w całości. Oprócz zapachu owocu czuć też solidną pestkę, podsuszony na słońcu ogryzek i coś jakby kwaśno - mineralny aromat. Zapach jest bardzo rześki, przyjemny, choć dla kogoś, kto spodziewał się zapachu w stylu "sok jabłkowy 100%", może być pewnym zaskoczeniem.
Na języku jest już nieco spokojniej, ale nie banalnie. Początek jest łagodny, lekko słodki, ale już po chwili na języku zaczyna dominować orzeźwiająca kwasowość. Towarzyszy jej oczywiście jabłkowa słodycz, ale w smaku przypomina ona owoce, które ktoś przetarł i zostawił na jakiś czas. Całości dopełnia miłe, niezbyt mocne nagazowanie, które dodaje Cydrowi Lubelskiemu rześkości i lekkości.
Oczywiście nie jest to bardzo złożony trunek, i nie ma się tu co rozpływać nad mnogością aromatów, ale też i założenie producenta było inne. Ma być lekko, orzeźwiająco i przyjemnie. I w takiej roli Cydr Lubelski sprawdza się znakomicie. To świetna alternatywa dla piwa (koniec picia aromatyzowanych cukrowych potworków!), a może też dla lżejszego wina musującego. No i cena bardzo sympatyczna, zatem czego chcieć więcej? Na piknik lub posiedzenie na tarasie pozycja obowiązkowa!